ماشین های مدل بالایی که زنده به گور شدند! - لیسو

امرزو می خواهیم سفری به جنگلی داشته باشیم که با تمامی جنگل های روز زمین فرق دارد. این جنگل سالیان سال است که گرفتار ترافیکی تمام ناشدنی است. 70 سال است که در این جنگل این ماشین ها مانده اند و بی صدا و بی حرکت این جنگل را تبدیل به قبرستان خود نموده اند.

نه دودی، نه ترافیکی، نه حرکتی،.. هر چه که هست ،تنها سکون است و سکون. قبل از هر چیزی باید بگوییم که با این که قبرستان ماشینی همچنان وجود دارد اما ما نمی توانیم شما را تشویق به بازدید از این محل نماییم زیرا از سال 2010 به بعد، مراحل تخلیه این گورستان ماشین ها آغاز شد و تا سال 2015 این عملیات پایان یافت و دیگر هیچ اثری از این ماشین ها در جنگل نیست.

البته بی انصافی است که بگویم هیچ اثری نیست زیرا به جز تکه هایی خیلی کوچک چیز دیگری دراین قبرستان ماشینی باقی نمانده است .در ادامه بی شک دلیل این کار را برای شما خواهیم گفت اما ابتدا به مسئله توضیح داستان ماشین ها می پردازیم. بیایید تا به همراه هم به قبرستان ماشین ها برویم و ببینیم دلیل معروفیت این مکان برای چیست؟

بی شک اگر جهت سفر و گردشگری شما به کشور بلژیک افتاد و خواستید از این کشور به سمت لوکزامبورگ بروید می گویند که به هیچ وجه جهت جنگلی شتیون (Châtillon) را انتخاب نکنید. حتما فکر می کنید که دلیل آن چیست؟ یک ترافیک وحشتناک در انتظار شماست که اگر ازر آن جا بروید در آن گیر خواهید افتاد زیرا که 70 سال است ماشین هایی در این مکان پارک شده اند که هیچ علائم حیاتی از خود ندارند!

جنگل شتیون (Châtillon) در نزدیکی روستایی به نام سنت لجر در جنوب کشور بلژیک و در جهت لوکزامبورگ قرار گرفته است. این جنگل روزی محل استقرار نیروهای نظامی آمریکا در جریان جنگ جهانی دوم بود و همین امر باعث شد که این قبرستان ماشین ها امروز پدید بیاید.

در این جا ماشین هایی پارک شده اند که روزگاری در نوع خود برترین بودند وهر کسی از آن ماشین ها نداشت. در جنگ جهانی دوم بود که کشور بلژیک هم درگیر جنگ شد و احتیاج به نیروهای یاریی داشت .برای این امر نیروهای آمریکائی به بلژیک آمدند و ظاهرا برای یاری به بلژیک درگیر جنگ شدند .

هنگامی که جنگ تمام شد دیگر وقت آن رسیده بود که سربازان آمریکایی به خانه های خود بازگردند و برای این کار باید بیشتر وسایل خود را برای سبکی بال در بلژیک می گذاشتند. آمریکایی ها علی الرغم کوشش هایشان برای بردن ماشین هایشان، هر طور که حساب می کردند این کار عملی نبود چرا که باید حتما با کشتی تا کشورشان می رفتند و عملا انتقال این تعداد ماشین با کشتی به آمریکا با تجهیزات آن موقع امکان پذیر نبود.

سربازان آمریکایی برای ماشین هایشان یک تصمیبم مشترک گرفتند و آن این بود که همگی به اتفاق هم سوار بر ماشین هایشان شوند و برای آخرین بار با ماشین های خود هر آن چه را که باید از سوار شدن بر اتومبیل خود تجربه نمایند را برای آخرین بار لمس نمایند. همگی آن ها به قبل از این که به سمت کشور خود بروند به جنگل شاتیلون رفتند و ماشین هایشان را بدون هیچ حرکت اضافه ای در آن جا پارک کردند و به سمت کشورشان بازگشتند.

این سربازها برای آخرین بار در تاریخ 2 مارچ سال 1947 خاک کشور بلژیک را بدون ماشین ایشان برای همواره ترک کردند. آن ها هچ وقت نتوانستند برای بردن ماشین هایشان به این کشور باز گردند و البته کسی هم آن ماشین ها را تکان نداد. این جنگل به مرور زمان تبدیل به آرامگاهی اختصاصی برای ماشین های آمریکایی شد و سال های سال هیچ ماشین دیگری نتوانست تا از آن جنگل رد بگردد. تا سالیان سال هم برای سرنوشت این ماشین های بی آزار گرفته نشد.

این ماشین ها بیش از 500 اتومبیل روز جهان در آن موقع بودند که در آن منطقه رها شدند و بی توجه به آینده آن ها و جنگل، رها شدند. البته با گذشت سالیان سال و قبل از این که این اتوبیل ها را از آن جنگل ببرند این خود باعث این شده بود که آن جنگل تبدیل به یکی از جاذبه های اصلی این منطقه گردد. محلیان این منطقه و کسانی که در نزدیکی این جنگل زندگی می کردند در باره این ماشین ها داستان ها و افسانه های بی شمار را نقل می کردند، گویی این ماشین ها جاندار هستند ولی واقعیت این است که این ماشین ها از آن روزی که صاحبانشان آن ها را رها کردند نه دیگرروشن شدند ونه تکان خوردند.

هر شایعه و افسانه ای درباره جا به جایی خود به خود ماشین ها و روشن شدن و تماشا آن ها در جاده های اطراف در هنگام شب تنها شایعه ای بو که مردم آن منطقه برای توجیح این موضوع مطرح می کردند. در قسمت بالاتر برای شما گفتیم که خواهیم گفت که چرا این ماشین ها را از این جنگل خارج کردند. حال وقت آن رسیده است که به حرفمان عمل نماییم.

درواقع مسئولان بلژیکی دلیل این اقدام را این گونه بیان کردند که کارشناسان زیست محیطی معتقد بودند این ماشین ها باعث آسیب های زیست محیطی به محیط زیست جنگل می شوند و زندگی طبیعی جنگل و ساکنانش را بی شک در زمان های پیش رو مختل می نمایند. به این ترتیب بود که تمام اتومبیل ها از جنگل جمع آوری شدند. البته این ماشین ها در یک گاراژ در نزدیکی همان جنگل چاتیلون (Châtillon) نگهداری می شوند .