چگونه مادورو در کاراکاس ماندنی شد - لیسو

فقط چند ساعت بعد و به واقع در ساعات غروب چیزی کاملاً متفاوت شکل گرفت و قطعات پازل برکناری مادورو هر یک به گوشه ای پرت شده بود و برای مایک پومپئو وزیر خارجه امریکا چاره ای نمانده بود جز متهم کردن روسیه و کوبا به دخالت در روند برکناری مادورو و به زعم آنها پادشاه سازی مجدد از یک مهره سوخته.

فقط تهدیدهای کلامی

تشکیلات دونالد ترامپ بیکار ننشست اما تنها کاری که از آنها بر می آمد ادامه دادن به تهدید های کلامی مادورو بود. حتی وقتی پاتریک شاناهان کفیل پست وزارت دفاع امریکا سفر خود به اروپا را لغو کرد تا در ساماندهی امور ونزوئلا به سایر افراد ارشد کاخ سفید کمک برساند، معین بود که رساندن گوایدو به قدرت باز هم به مأموریتی غیرممکن تبدیل شده است.

سه خائن اصلی

وقتی نقش امریکا در رویدادهای آن روز خاص معین تر شد، جان بولتون مشاور امنیت ملی امریکا در مواجهه با خبرنگاران در واشنگتن مدعی شد امریکا قصد یک کودتا را در ونزوئلا نداشته است ولی او فقط می خواست بر بعضی نقشه های پنهان کشورش در ارتباط با آن اتفاقات سرپوش بگذارد. او با سه عنصر شاخص دولت ونزوئلا به تفاهم رسیده بود تا در روند برکناری مادورو مشارکت نموده و یاور گوایدو باشند.

یکی از آنها ولادیمیر پادرینو وزیر دفاع ونزوئلا بود و دیگری مایکل موره نو رئیس شورای عالی قضایی کشور و در نهایت ایوان رافائل هرناندز دالا فرمانده گارد سلطنتی. به ادعای بولتون هر سه مقام فوق مثل امریکا به این نتیجه رسیده بودند که به نفع ونزوئلاست که مادورو برود اما در سرانجام روز 30 آوریل هیچ یک از سه مقام مذکور حاضر به تأیید این ارتباط نشدند و گفتند اگر هم قرار بر انتقال قدرت باشد، باید به روشی صلح آمیز و بدون برخوردهای قهری در خیابان ها صورت پذیرد.

جدیدترین نمایشگاه اشتباهات امریکا

با این حال حرف نخست را در روز سه شنبه 30 آوریل همین برخوردها در سطح شهر کاراکاس می زد. آنچه از ابتدای صبح تحت عنوان عملیات آزادی در کاراکاس آغاز شده بود، بسرعت تبدیل به نمایشگاهی از جدیدترین محاسبات غلط امریکا در عرصه روابط بین المللی و دست بردن در نظام های سیاسی سایر کشورها شد. گروه های اپوزیسیون کوشیدند رهایی لئوپولد لوپز یکی از بارزترین افراد این نهضت از حصر خانگی را یک پیروزی بزرگ برای خود جلوه بدهند اما واقعیت امر این بود که لوپز از خانه اش به طور مستقیم به سفارت اسپانیا رفت تا به عنوان یک پناهجو در آنجا بماند و از بازداشت مجدد نجات یابد. در نهایت وقتی مادورو در تلویزیون دولتی ونزوئلا ظاهر شد و گفت ادعای امریکایی ها در خصوص فرار وی از این کشور صحت ندارد و او همچنان در کاراکاس بسر می برد، معین شد که یک بار دیگر تیر سیاستگذاران خارجی امریکا به سنگ خورده است.

طرح عفو برای خاطیان

طرح بولتون این بود که پس از به قدرت رسیدن گوایدو به هر فرد حاضر در هیأت دولت ونزوئلا که در این روند مشارکت نموده باشد، عفو بخورد وعقوبتی دامان او را نگیرد. پس از فرو ریختن تمامی این ادعاها بولتون مدعی شد حساب هایش اشتباه نبوده ودلایلی خفیف و ساده از ثمردهی نقشه های او جلوگیری نموده است. وی اشاره ای به تفاهمنامه های مکتوب بین چند مقام دولتی ونزوئلا با گروه های اپوزیسون نکرد و بیشتر به این سبب که روشن شد اینها فقط ابزارهایی کاغذی بوده و ضمانت اجرایی نداشته اند. در نهایت بولتون تقصیر را متوجه کوبا و روسیه و بویژه کشور اول کرد و گفت دولت هاوانا سه مقام را که وی توجیه و وادار به همکاری با اپوزیسیون نموده، از اجرای این کار باز داشته و متقاعد به ادامه همسویی با مادورو نموده است. وی از این نیز فراتر رفت و مدعی شد ردپای کرملین نیز در ابقای مادورو قابل رؤیت است.

برای حفظ ظاهر

سپس وزیر دفاع ونزوئلا (پادرینو) برای حفظ ظاهر و بواقع جلوگیری از برکنار شدن سریعش توسط مادورو در چند مصاحبه کوتاه مطبوعات توضیح داد که حفظ مادورو تنها راه برقراری عدالت اجتماعی و رضایت مردمی در ونزوئلا است و این در حالی روی داد که اظهارات بولتون و چند مقام دیگر کاخ سفید در پرده برداری از عناصر ناراضی در دولت ونزوئلا به این خاطر بیان شد که رئیس جمهوری تحت مخاطره این کشور در اقدامی شتابزده آنها را برکنار و بحران در کشورش را تشدید کند. اعتقاد کاخ سفید این بوده و هست که فشارهای فزاینده به مادورو هرچند وی را از پستش خلع ننموده اما در موضعی انفعالی و در یک شرایط دفاعی صرف قرار داده و در نتیجه وی فاقد فراغت و روشنی فکر افرادی است که برای پیروزی در کنش های سیاسی سخت به آنها احتیاج است.

روزهای بد خائنان

حالا شرایط بدی در کاراکاس حکمفرماست، زیرا پیغام های حمایت آمیز مردانی که خبر از باقی ماندن شان کنار مادورو داده اند، فقط یک ظاهرسازی وسرپوش بر اهداف پشت پرده و همکاری پنهانی شان با گروه های اپوزیسیون تلقی شده و بدتر اینکه مادورو هم دقیقاً می داند این افراد چه کسانی هستند. مادورو اگر تا این لحظه این افراد را به رغم آگاهی از خیانت شان خلع ننموده به این دلیل است که هنوز زیرپای خودش داخل بالاترین تشکیلات سیاسی کشور سست و حمایت ولو قاطع مردمی و احساسات مساعد آنها در خیابان ها نیز او را صاحب شرایط لازم برای انجام این عزل ها نمی کند. سوی دیگر مسأله این است که مادورو به بعضی مقام های دیگر دولت ونزوئلا هم با اینکه آنها جزو نفرات خریداری شده توسط امریکا نبوده اند، شک دارد و وقتی مطمئن نباشد که با خلع چه تعداد مقام به یک کابینه هماهنگ و یکدست می رسد، خلع دو سه مقام و غافل ماندن از سایرین مسئله ای از او حل نمی کند.

مثل یک دیکتاتور؟

بولتون اما تردید مادورو در برکناری رسمی و سریع و صریح خائنان را نشانه آشکار ضعف و بلاتکلیفی سیاسی وی توصیف وتأکید نموده که اگر این مقام بماند و چند ماه دیگر بگذرد، چنان تصفیه گسترده ای را در تشکیلات سیاسی ونزوئلا اعمال خواهد نمود که به ادعای وی حتی دیکتاتور ترین مقام های پیشین ونزوئلا نیز مرتکب آن نشده بودند. در اطراف سفارت ونزوئلا در شهر واشنگتن امریکا هم می شد دید که ابقای مادورو و ضعف امریکا در رسیدن به خواسته های سیاسی پنهانش چه نتایج متضادی برجای نهاده است. از یک سو در داخل سفارت افراد هوادار مادورو در حال پایکوبی و امضای دفاتری بودند که در آن نشانه های حمایت مردمی از وی حک و به عنوان سندهای ابقای او ثبت می شد و از سوی دیگر مخالفان مادورو و حامیان گوایدو که معین بود توسط امریکا تحریک شده اند، با تکان دادن پرچم های کوچک ونزوئلا در مقابل ساختمان سفارتخانه خواهان خلع مادورو شده بودند. به دلیل دخالت پلیس های باتون به دست واشنگتن برخوردی فیزیکی بین دوطرف حادث نشد.

او قوی تر است

شاید هم صحیح ترین و واقعی ترین حرف را مادری که به تن پسر یک ساله اش پیراهنی به رنگ پرچم ونزوئلا پوشانده بود، مقابل در سفارت به زبان آورد. وی به خبرنگاران گفت: هواداران گوایدو و بازوهای اجرایی ترامپ خودشان را خسته نکنند زیرا هنوز بیشتر اهرم های قدرت در دست مادورو و نظام وی است. او از بقیه گزینه ها بسیار بهتر و مردمی و غیر وابسته است.

* منبع:Atlantic