یادداشت مدیرمسئول خبرنگاران در فراق روح الله رجایی: هر طور صلاح می دانی...

به گزارش لیسو، خیالم داشت راحت می شد که هستی. تازه داشتم نفس می کشیدم و نگاهت می کردم که چگونه روزنامه را یک تنه اداره می کنی و چطور می جنگی. از این خیال راحت، اما حالا یک صندلی خالی برایم مانده و یک پیراهن مشکی. یک شماره تلفنی که هیچ وقت جواب نمی دهد و اتاقی که هیچ وقت صدای تو در آن نمی پیچد.

یادداشت مدیرمسئول خبرنگاران در فراق روح الله رجایی: هر طور صلاح می دانی...

تو در مبارزه با کرونا نباختی روح ا... ما تو را باختیم... خسران زده ماییم. پاییز چنان به باغ مان زد که از دیروز داریم دور خودمان می چرخیم و هیچ چیزی آن طور نیست که وقتی تو بودی.

حالا خیلی احساس تنهایی می کنم و این تنهایی طوری آزارم می دهد که هر کسی که به اتاقم می آید دوست ندارم برود؛ اما هر کسی که به اتاقم می آید رجایی نیست، روح ا... نیست.

تنهایی بزرگ است، خیلی بزرگ. قد کشیده و تمام تحریریه را پر کرده است و من حالا بیشتر از هر روزی احساس تنهایی می کنم.

دارم فکر می کنم تنهایی در شورای تیتر بیشتر زخم می زند یا در اتاق خالی سردبیر؟ تنهایی توی راهرو بزرگ تر است یا توی عصرهای صفحه بندی؟ بعد می بینم یک تنهایی بزرگ، تمام دنیا را گرفته است. امروز معنی تنهایی را فهمیدم. لحظه هایی که روح ا... باید بیاید و نمی آید، لحظه هایی که باید زنگ بزند و نمی زند. چند روز است که دیگر پیام نمی دهد.

آه، از پیام هایی که هیچ وقت پاک نمی شوند؛ پیام هایی که یک عمر می مانند و می شوند آیینه عذاب. پیام هایی که بابت کار، روزی صدها بار رد و بدل می شدند. بارها در کشاکش کار اختلاف نظر پیش می آمد و هر بار نهایتا بحثمان با این پیام من ختم می شد: باشه داداش جان! هر طور صلاحه...

امروز آخرین پیام من به روح ا... همین است: باشه داداش جان! هر طور صلاحه... من برای بی برادر نشدن همه کار کردم. به در و دیوار زدم، دعوا کردم، منت کشیدم، حتی پارتی بازی کردم، روضه گرفتم، نذر کردم، قربانی کردم، اما مثل همیشه، زورم به تو نرسید. تو انگار دلت با دنیا نبود. شاید من هم جای تو بودم آغوش باز ارباب را به همه دنیا و مافی ها ترجیح می دادم. حالا اگر قرار بر ماندن نیست، اگر قرار به زیارت ارباب است، اگر قرار به پر کشیدن است، هرطور صلاح است آقای سردبیر!

شاید نشسته روی تخت، به ما لبخند می زند و می گوید این همه دعا کردید، قبول، اما من جای دیگری قرار دارم. یک عمر گفتم هرچه صلاح است و شما گوش کردید. این یک بار هم روی تمام آن بارهایی که من صلاح دیدم. برادرها، آخرین حرف من را زمین نزنید. شما که امسال اربعین کربلا نمی روید، من ولی خودم کربلا هستم.

شک ندارم او طاقت اربعین های تهران را نداشت. می خواست هرطور شده برود و رفت تا سلام ما را به کربلای حسین (ع) برساند و ما باید برویم بهشت زهرا(س) و پشت به پشت برادرانمان بایستیم و شانه به شانه بگوییم یا ا... ارحم روح ا...

نویسنده : مهدی عرفاتی مدیر مسؤول

منبع: جام جم آنلاین
انتشار: 25 شهریور 1399 بروزرسانی: 6 مهر 1399 گردآورنده: liso.ir شناسه مطلب: 1088

به "یادداشت مدیرمسئول خبرنگاران در فراق روح الله رجایی: هر طور صلاح می دانی..." امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "یادداشت مدیرمسئول خبرنگاران در فراق روح الله رجایی: هر طور صلاح می دانی..."

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید