طراحی تأسیسات استخر چگونه است؟ از پمپ و فیلتر تا سیستم تخلیه
به گزارش لیسو، طراحی تأسیسات استخر شنا از نظر مفهومی بسیار ساده است و به افراد یاری می نماید تا در یک روز گرم تابستان، بزرگترین اختراع بشریت را تجربه نمایند (اونایی که گرمایی باشن حرف منو بهتر میفهمن!). همانطور که معین است، در طراحی استخر از فناوری های بسیار پیشرفته ای استفاده می گردد. خیلی بیشتر از آنچه انتظارش را دارید. در این مقاله، سیستم مکانیکی استخرها را می شناسیم و نیم نگاهی هم به سیستم تأسیسات آن خواهیم انداخت؛ با ویکی ساختمون همراه باشید.
جهت دریافت مشاوره خدمات چاپ کاتالوگ دیجیتال از بهترین و مجربترین طراحان کشور همراه ما باشید. از طراحی تا چاپ کاتالوگ های تبلیغاتی حرفه ای را با بهترین قیمت از ما بخواهید.
سیستم طراحی تأسیسات استخر
در زیر یک به یک در خصوص بخش های مختلف سیستم مکانیکی استخرها خواهیم پرداخت:
اصول پایه ای طراحی استخر
استخرهای شنا، در هر شکل و اندازه ای ساخته می شوند، اما تقریباً همه آن ها، از استخر شخصی حیاط خلوت گرفته تا استخر موج پارک آبی، به روشی اساسی کار می نمایند. آن ها از ترکیبی از فیلتر های تصفیه و روش های شیمیایی برای تمیز کردن مداوم حجم زیادی از آب استفاده می نمایند. طراحی تأسیسات استخر معمولاً به هفت مؤلفه اصلی احتیاج دارد:
- فضای حوضچه
- پمپ موتوری
- فیلتر آب
- سیستم تغذیه شیمیایی
- سیستم تخلیه (زهکشی)
- سیستم بازگشت
لوله کشی پلاستیکی (PVC) همه این عناصر را به هم وصل می نماید. ایده اصلی این است که آب را در یک چرخه مداوم، به وسیله سیستم های تصفیه و روش های شیمیایی پمپ شده و دوباره به استخر برگردانده می گردد. به این ترتیب، سیستم پمپاژ، آب را در استخر، نسبتاً عاری از هرگونه کثیفی، زباله و باکتری نگه می دارد. بعضی از استخرها همچنین بخاری را در مخلوط می دمند تا آب در دمای معینی نگهداری گردد.
سیستم زهکشی استخر
ما قبلاً دیده ایم که آب یک استخر، برای از بین بردن کثیفی و زباله ها باید به وسیله یک سیستم فیلترداری عبور کند. در حین کار، آب به وسیله دو یا چند زهکش اصلی در کف استخر به سیستم تصفیه منتقل می گردد و در چندین کف آبروها (Skimmer) در بالای استخر تخلیه می گردد.
زهکشی های اصلی معمولاً در پایین ترین نقطه استخر قرار دارند، بنابراین کل سطح استخر به سمت آن ها می چرخد. بیشتر خاک و زباله هایی که وارد آب استخر می شوند، به وسیله این زهکش ها از استخر خارج می شوند. برای جلوگیری از وارد شدن موها به داخل این زهکشی ها، آن ها تقریبا همیشه با شبکه ها یا روکش هایی پوشانده شد ه اند (پوششی که جریان آب را منحرف می نماید تا از ایجاد گرداب خطرناکی جلوگیری کند).
اسکیمرها که بخشی از طراحی تأسیسات استخر هستند، آب را به همان روش تخلیه اصلی، بیرون می کشند، اما آن ها فقط از بالای استخر مکیده می شوند. هر بقایایی که شناور باشند نظیر، برگ، مو و سایر چیزها به وسیله این زهکشی ها از استخر خارج می شوند.
برای دریافت بقایای ضایعات، هدف این است که فقط از سطح استفاده کنیم. آب از سبد صافی عبور می نماید تا هرگونه ضایعات عظیم تری مانند شاخه ها و برگ ها را به خود جذب کند. علاوه بر ورودی اصلی، سیستم اسکیمر، دارای یک خط اکولایزر ثانویه است، که به تخلیه سطح رویی می پردازد. اگر سطح آب از سطح ورودی اصلی پایین تر بیاید، این خط از نگهدارنده هوا در سیستم پمپ جلوگیری می نماید.
دریچه های ورودی در استخر، آب را به وسیله سیستم فیلتر عبور می دهند و به بیرون باز می گردانند. این سیستم مکش بالایی را شامل می گردد، اما اگر استخر ساخته شده و به درستی کار کند، عملاً خطری برای مکش یک انسان در مقابل یکی از زهکشی ها وجود ندارد.
تنها راهی که سیستم لوله کشی می تواند از این نوع مکش استفاده کند، وجود یک راه زیرگذر باز است. در یک استخر ایمن، همیشه چندین زهکشی اصلی و همچنین چندین تخلیه اسکیمر وجود دارند، بنابراین اگر کسی یا چیزی راه تخلیه را مسدود کند، سیستم پمپاژ آب را از یکی دیگر از راه های تخلیه خارج می نماید. این راه، مکش موجود در زهکش مسدود شده را رفع می نماید.
بیشتر استخرهای شنا همچنین دارای دو حفره مکش هستند، که فقط در تمیز کردن استخرها مورد استفاده قرار می گیرند. این مکش ها چیزی شبیه به جاروبرقی معمولی عمل می نمایند، با فرق اینکه آن ها به جای هوا آب می کشند. مکش ها ممکن است سیستم پمپاژ خاص خود را داشته باشند، اما در بیشتر استخرها توسط پمپ اصلی راهنمایی می شوند. پس از راه یافتن به درون زهکشی های مختلف، آب به مرحله فیلتر می رود.
سیستم پمپ استخر
برای بیشتر استخرها، حفره عظیمی درون زمین است که ما بیشتر دستگاه های گران قیمت درون آن را نمی بینیم، زیرا معمولاً در نزدیکی اتاق پمپ قرار گرفته است. اما این موارد است که واقعاً باعث کارکرد استخر می گردد.
قلب سیستم طراحی تأسیسات استخر، پمپ آب است. در سیستم پمپ معمولی، یک موتور برقی، پروانه ای را درون محفظه پمپ می چرخاند. پروانه، آب را از زهکشی های مختلف به وسیله فیلتر عبور می دهد و آن را به داخل ورودی ها باز می گرداند. درست قبل از ورود به پمپ، آب به وسیله یک سبد صافی فلزی که برگ ها و سایر بقایای عظیم که ممکن است آن را مسدود نمایند، عبور می نماید. در مرحله بعد، آب درون فیلتر جریان می یابد.
فیلترهای استخر
فیلترهای موجود در این سیستم، فیلترهای شنی با نرخ بالا هستند. فیلترهای شنی از یک مخزن عظیم از جنس فایبرگلاس، بتن یا فلزی تشکیل شده اند که به شکل مربعی هستند. در حین عملیات فیلترینگ، آب کثیف استخر به وسیله لوله ورودی فیلتر وارد می گردد. در حالی که نیروی گرانشی، آب را به وسیله فیلترها به پایین می کشد، ذرات ریز شن و ماسه هر گونه گرد و غبار و مواد زائد را می گیرند. در ته مخزن، آب فیلتر شده درون لوله خروجی جریان دارد.
با گذشت زمان، گرد و غبارهای جمع آوری شده در ماسه ها، جریان آب را کُند می نمایند. فشارسنج در ورودی و خروجی فیلتر، به متقاضی استخر ایده ای از سطح انسداد در داخل را می دهد. اگر فشارسنج ها فشار بیشتری را به لوله ورودی، نسبت به لوله خروجی نشان دهند، آن شخص می داند که بسیاری از زباله های جمع آوری شده در ماسه وجود دارند.
این بدان معنا است که زمان آن رسیده است که فیلتر را دوباره بشویید. برای شستشوی بَک واش (فیلتر شنی استخر)، نگهبان تعدادی دریچه را برای تغییر راستا جریان آب تنظیم می نماید. او لوله بازگشت منتهی به استخر را می بندد و لوله زهکشی را که منتهی به سیستم فاضلاب است را باز می نماید. او دریچه را در فیلتر تنظیم می نماید تا لوله از پمپ به لوله خروجی وصل گردد و لوله زهکشی را به لوله ورودی وصل کند. با این کار، آب پمپ به وسیله ماسه فشار می آورد و خاک و سایر زباله ها را از بین می برد. در بالای مخزن فیلتر، آب کثیف به وسیله لوله ورودی و در نهایت به فاضلاب سرازیر می گردد.
به جای فیلتر شن و ماسه، بعضی از سیستم های طراحی تأسیسات استخر از فیلتر خاکی مادون (فروسرخ) و یا فیلتر کارتریج استفاده می نمایند. در یک فیلتر خاکی مادون قرمز (فروسرخ)، آب حاصل از استخر، به وسیله توری های پوشیده شده با خاک دیاتومه عبور می نماید (یک پودر ریز ساخته شده از بقایای فسیلی شیمیایی بی اثر از موجودات دریایی به نام دیاتوم ها). در فیلتر کارتریج، آب کثیف از صافی که از پارچه پلی استر یا کاغذ موجدار ساخته شده است عبور می نماید. به جای شستشوی بک واش (فیلتر شنی استخر)، می توان به سادگی فیلتر را جدا کرد. بعد از گذشت چند سال (هر هشت یکبار)، زمان آن رسیده است که فیلتر قدیمی را دور انداخته و فیلتر جدیدی را جایگزین کنید.
سیستم تغذیه شیمیایی استخر
انجام یک تنظیم دقیق شیمیایی برای تأسیسات استخر ضروری است. مهم است که به دلایل مختلف تعادل شیمیایی موجود در استخرها را به دقت ببرسی کنید که به توضیح زیر هستند:
- پاتوژن های خطرناک مانند باکتری ها در آب شکوفا می شوند. استخر پُر از آب تصفیه شده می تواند مکانی مناسب برای میکروارگانیسم های حامل بیماری از یک فرد به فرد دیگر باشد.
- آب با تعادل شیمیایی اشتباه می تواند به قسمت های مختلف استخر آسیب برساند.
- آب نامناسب می تواند پوست و چشم را تحریک کند.
برای مراقبت از عوامل بیماری زا در آب، باید یک ماده ضد عفونی نماینده بهره ببرید که از شر آن ها خلاص گردد. محبوب ترین ماده ضد عفونی نماینده استخر، عنصر کُلر است، به شکل یک ترکیب شیمیایی مانند هیپوکلریت کلسیم (یک جامد) یا هیپوکلریت سدیم (یک مایع). با افزودن این ترکیب به آب، کلر با آب واکنش نشان می دهد تا مواد شیمیایی مختلفی تشکیل گردد که مهم ترین آن ها اسید هیپوکلروز است. اسید هیپوکلروز با حمله به لیپیدها در دیواره سلولی، از بین بردن آنزیم ها و ساختارهای داخل سلول به وسیله واکنش اکسیداسیون باکتری ها و سایر عوامل بیماری زا را از بین می برد.
سخن آخر
وقتی سبک طراحی تأسیسات استخر را در نظر بگیرید، واضح است که آن ها واقعاً قطعات قابل توجهی از فناوری هستند. برای ساختن و نگهداری از استخرها، احتیاج است که قسمت های مختلف آن شناخته و نحوه کارکردشان را به خوبی فرا بگیرید. عملکرد درست سیستم مکانیکی استخر به معنای این است که می توانید از لحظات خود نهایت لذت را ببرید.
منبع: ویکی ساختمان