تاسیس وزارت میراث فرهنگی لازم است - لیسو

تأسیس وزارت میراث فرهنگی و طبیعی یک ضرورت است. ضرورتی فوری و اقدام و عملی ملی که هم اراده و عزمی ملی می طلبد، هم همت و هوشمندی وحکمت و خرد و خردمندانگی.

ایران یک جغرافیای تاریخی، فرهنگی، مدنی ومعنوی معمولی و متعارف نیست. دنیا ایرانی در مرزها و حصارهای تنگ سیاسی دوره جدید نیز در نمی گنجد. صیانت از مآثر تاریخی و مواریث فرهنگی و محوطه های باستانی ایران مسئولیتی است بس خطیر، بس عظیم و بس سنگین که بر شانه هر ایرانی نهاده شده است. شناخت و فهم درست این جغرافیای پرچین وشکن و دنیا بغایت پیچیده، رنگارنگ، پرمایه و غنی، و معرفی درست و واقعی آن به جامعه دنیای مسئولیتی است سنگین تر و حیاتی تر.

طرح تاسیس چنین وزارت رفیع و مهمی را از سر ذوق و فخر فروختن به دیگران، به دولتیان و مجلسیان مُلک و ملت پیشنهاد نمی کنیم. یک جامعه و دنیا فرهنگی، یک ملت و مردم زنده به ریشه های خویش، یک نظام سیاسی مطلع به تاریخ و فرهنگ و میراثی غنی که بر آن تکیه زده است؛ در دست وپنجه فشردن با چالش های تاریخی، هم ایمن تر و پیروز تر از یک نظام سیاسی نامطلع و گسسته از ریشه های مدنی ومعنوی خویش است، هم دستی و ذهنی و فکری چالاک تر و تیزپاتر و گشوده تر از نظام های سیاسی سست بنیاد در به مقصد مطلوب و مطمئن و معقول و مقبول رساندنِ قطار طرح ها و برنامه های ملی و مدنی ملتش دارد.

وزارت میراث فرهنگی می تواند نقشی موثر وتعیین کننده، هم در ارتقای سطح مطلعی فرهنگی و ایجاد وفاق ملی و حیات مدنی و معنوی ملت و میهن ما داشته باشد، هم جامعه و دنیا ایرانی را در مقیاسی بین المللی به دنیا معرفی کند؛ مسئولیت خطیری که دهه هاست هم از آن غفلت ورزیده ایم، هم زخم ها و آسیب های جبران ناپذیر از این غفلت تاریخی بر پیکر تاریخ و میراث وملت و میهن خویش وارد آورده ایم.

ایران استرالیا و آلاسکا و ایسلند و امارات و مالزی نیست. مسئله ایران، جامعه و دنیا ایرانی، هویت و ملیت و مدنیتِ ایرانیان مسئله و موضوع دیروز و امروز نیست. دنیا ایرانی، دنیا ارزش ها و دستاوردهای مدنی و معنوی بغایت تاثیرگذار بر تاریخ و فرهنگ دنیای است.

برای صیانت از این مواریث مدنی و معنوی می باید برنامه ریخت؛ عمر و اندیشه برایش هزینه کرد؛ از چشم سوداگران و کاسب پیشه های سودایی به آن نگاه نکرد. ایران را جدای از همسایگانی که بر خوان ضیافت یک میراث مشترک با آنها نشسته است نمی باید دید و فهمید. ما ملتی هستیم نبوی، با فرهنگی باز وگشوده و سخاوتمند. در دادوستدهای پیوسته با جامعه ها و دنیا ها و منطقه ها و قاره های مدنی و معنوی بسیار دیگر بوده ایم. بسیار به دیگران داده ایم و بسیار هم از دیگران ستانده ایم. هم اینک نیز چنین هستیم. این چنین نیز بالیده ایم. این چنین نیز درخشیده ایم. این چنین نیز پیوند و پیوستگی و انسجام و اقتدار ملی و مدنی خویش را چونان یک ملت، چونان ملتی نبوی، حفظ نموده ایم. ما ملت دیروز و امروز نیستیم. ما جعل دوره جدید نیستم. هلندیان و بلژیکیان و دانمارکیان و فنلاندیان چونان نظام های سیاسی مدرن و نیشنهای جدید برآمده از تحولات عظیم و بی سابقه تاریخی عالم مدرن بوده اند؛ چنان که بسیاری از کشورها و نظام های سیاسی دیگر روزگار ما. از جمله شماری از نظام های سیاسی همسایه پیرامون ما. ایران و هند و چین و یونان و ایتالیا که جعل دوره جدید نیستند. ساخته و پرداخته قدرت ها و نظام ها و امپراطوری های سیاسی سلطه گر دیروز و امروز که نیستند.

در تاسیس وزارت میراث فرهنگی و میراث طبیعی هیچ بهانه ای، هیچ تسامحی، و هیچ تأخیر و درنگی از هیچ مرجعی پذیرفتنی و قابل توجیه نیست. زبان فارسی یک زبان معمولی و متعارف نیست. زبانی که اگر نگوییم عظیم و غنی و پرمایه ترین بخش از سنت و میراث تجربه ها و مشاهدات و مکاشفات و اندیشه های حکمی و اشراقی تاریخ، فرهنگ، جامعه و دنیا بشری را در آثار بی بدیل شاعران و عارفانش بر شانه گرفته است بی اغراق هم چنان از جمله غنی ترین زبان ها و میراث زنده جامعه و دنیا بشری است.

بنده تردید ندارم زخم ها و جراحت ها و آسیب های مهلکی که طی دهه های اخیر به این ستون پایدار میثاق و وحدت ملی و مدنی و معنوی ملت ما وارد آمده است اگر وزراتی مستقل در همان دهه نخست انقلاب در نظام سیاسی جامعه بعد انقلاب تأسیس شده بود و مسئولیت صیانت از مواریث فرهنگی مُلک و ملت را بر شانه اش نهاده بودند امروز این چنین دچار بلبله بابلی نبودیم و از قهقرا و قانقاریای فرهنگی رنج نمی بردیم و این چنین گروهی از مردم جامعه ما فرهنگ ستیز، قانون گریز، بیگانه با زیبایی، نامأنوس به پاکیزگی و غریبه و ناآشنا به بهداشت عمومی، شلخته و بی نظم و بی تفاوت به مراعات نظم اجتماعی نبودند.

1397/5/10 هجری خورشیدی

[related-post id=41724]

[related-post id=41792]

[related-post id=41750]