نقاشانی که در پیری، خیری از هنرشان ندیدند! - لیسو

به گزارش گروه وبگردی خبرنگاران، خیلی از هنرمندان این شانس را پیدا نکردند که موردتوجه قرار گیرند یا از حمایت اقتصادی برخوردار شوند. بیشتر آن ها نمی توانستند برای خود حامی مناسبی دست و پا نمایند و به همین علت، فرجامی ناخوشایند را تجربه می کردند. مسئله به همین جا ختم نمی شد، بسیاری از این هنرمندان، حتی در اثبات توانمندی خودشان به جامعه، مشکل داشتند و اغلب، بعد از مرگشان معروفیت یافتند؛ البته آن ها به ویژه ایام پیری را در فقری طاقت فرسا سپری می کردند و آن چه بعد از مرگ نصیبشان می شد، دردی از دوران ازدست رفته این افراد دوا نمی کرد. در ادامه به معرفی شش نفر از این هنرمندان بداقبال پرداخته ایم.

بیشتربخوانید

ژان هونور فراگونارد

ژان هونور فراگونارد در سال 1732 در گراس، جنوب شرقی فرانسه متولد شد. او در پاریس و رُم به تحصیل نقاشی پرداخت و حتی توانست نظر بعضی از علاقه مندان هنر را به خود جلب کند. فراگونارد به شدت تحت تأثیر سبک باروک قرار داشت. به همین علت با شکل گرفتن سبک های مدرن مانند نئوکلاسیک، نتوانست خود را با آن ها تطبیق بدهد. به همین علت خیلی زود فراموش شد و در سال 1806 م، در فقر و گمنامی درگذشت. آثار او بعد از مرگش ناگهان موردتوجه نهاده شد و با قیمتی بالا معامله شد.

جیمز بری

جیمز بری، نقاش برجسته ایرلندی، در سال 1741 متولد شد. او هنرمندی خودساخته بود و در هیچ مدرسه و مکتبی تحصیل نقاشی نکرد. جیمز به خاطر مجموعه نقاشی های شش قسمتی خود با عنوان پیشرفت فرهنگ بشری معروف است. او در سال 1773 به عضویت آموزشگاه سلطنتی انگلیس پذیرفته شد و از سال 1782 تا 1799 در این محل تدریس کرد. بری را نخستین نقاش سبک رومانتیک در بریتانیا می دانند. با این حال، به دلایل نامعلوم، فرجام خوبی نداشت و در 1806، در فقر شدید درگذشت.

هنری دی تولوز

هنری دی تولوز، نقاش برجسته سبک پست امپرسیونیسم، در سال 1864 در فرانسه به جهان آمد. او دوست صمیمی ونسان ون گوگ، نقاش مشهور هلندی بود و حتی یک بار چهره او را سوژه نقاشی خود قرار داد. دی تولوز در آموزش نقاشی به دیگران تبحر فراوانی داشت. او از بیماری ای ژنتیکی رنج می برد که باعث کوتاهی قد و مسائل استخوانی عدیده می شد. به همین علت در اواخر عمر با درد های شدید و افسردگی روزافزون درگیر شد و هیچ کس به داد او نرسید تا این که در 1901، در فقر شدید درگذشت.

گوستاو. سی لانگنبرگ

گوستاو. سی لانگنبرگ، نقاش معروف آلمانی، در سال 1859 به جهان آمد. او به واسطه نقاشی سوار بر اسب و پرتره هایی که از شاهزادگان آلمانی در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم کشیده است، معروفیت دارد. لانگنبرگ زیاد سفر کرد؛ او به مکزیک رفت و نقاشی مشهوری از جنگ میان بومیان و دولت این کشور کشید. کار های هنری او امروزه از گران قیمت ترین و محبوب ترین آثار نقاشی در موزه های اروپاست. لانگنبرگ در اواخر عمر، توانایی نقاشی کردن را از دست داد و از چشم ها افتاد؛ او در 1915، در فقر مرد.

رامبراند هرامنزون

رامبراند، نقاش نامدار هلندی، در سال 1606 متولد شد. او از مشهورترین نقاشان تاریخ است. دوران فعالیت رامبراند را عصر طلایی نقاشی هلند می نامند. او به علت توجه ویژه به علایق عموم مردم در هنرش، بسیار مشهور و موردتحسین بود؛ اما حوادثی غم انگیز در زندگی اش رقم خورد؛ همسرش را از دست داد و پس از آن به افسردگی مبتلا شد. در این زمان بود که دوستانش هم رهایش کردند و او که دیگر نمی توانست کار کند و سفارش بپذیرد، در فقری جانکاه، در سال 1669، درگذشت.

دومنیک ال گرکو

دومنیک تئوتوکوپولوس مشهور به ال گرکو، در سال 1541 در یونان به جهان آمد و پیش از آن که به اسپانیا مهاجرت کند، در رُم به آموختن نقاشی پرداخت. او بعد از ورود به مادرید، به وسیله نقاشی امرار معاش می کرد. سبک ویژه او بعد ها مورد استفاده هنرمندان سبک اکسپرسیونیسم و کوبیسم نهاده شد، اما در زمان خودش، چندان مورد اقبال نبود. نقاشی های ال گرکو خیلی زود از چشم مردم اسپانیا افتاد و مورد تمسخر آن ها نهاده شد. ال گرکو که به شدت از نظر اقتصادی با بحران روبه رو بود، در 1614 درگذشت.

منبع: روزنامه خراسان