سندرم دست بی قرار چیست؟ - لیسو

در تعریف سندرم دست بی قرار باید گفت؛ مثل سندرم پای بی قرار با احساس سوزش ناخوشایند، به ویژه در زمان استراحت همراه است. دست و پای بی قرار مسئله ای جدی در زمان خواب محسوب می شوند. ابتدا دست ها و با پیشرفت سندرم، پا ها نیز تحت تاثیر این شرایط قرار می گیرند. کمبود آهن یا مسائل در جذب آهن می توانند به بروز سندرم دست بی قرار منجر شوند. زمانی که موضوع کمبود آهن مطرح می شود، باور بر این است که این شرایط سنتز دوپامین، پیوند گیرنده های دوپامین یا انتقال دوپامین را مختل می کند. در این مطلب به این عارضه پرداخته شده است. با خبرنگاران همراه شوید.

علائم رایج سندرم دست بی قرار

• احساس سوزش هنگام استراحت
• احساس نیاز به حرکت دادن دست ها
• خارش
• احساس سوزن سوزن شدن در دست ها

با حرکت دادن دست ها، تسکین احساس می شود. علائم به طور معمول هنگامی که فرد در حالت نشسته یا خوابیده واقع شده است، به ویژه شب در زمان خواب تشدید می شوند. این شرایط به اختلالات خواب و بی خوابی می انجامد. اگر شب به خوبی نخوابید، روز بعد انرژی و توانایی کافی برای انجام کار های خود را نخواهید داشت. احساس سرگیجه در طول روز نیز شایع است. اگر علائم افزون بر شب، در طول روز نیز پدیدار شوند، این به معنای آن است که شرایط پیشرفت کرده و وخیم تر شده است. بنابر برآورد های اجرا شده، تقریبا 50 درصد بیمارانی که از سندرم دست بی قرار رنج می برند، به سندرم پای بی قرار نیز مبتلا می شوند.

شدت سندرم در سه حالت خفیف، متوسط و شدید دسته بندی می شود.

دلایل احتمالی سندرم دست بی قرار

دلیل اصلی بروز این شرایط نامعلوم و باور بر این است که تحریک پذیری نامنظم در کل نخاع یا بخش های معین از ستون فقرات، به حرکات گاه و بی گاه دست و پا منجر می شود. همان طور که گفته شد، کمبود آهن یا مسائل در جذب آهن نیز می توانند به بروز این سندرم منجر شوند.

عوامل تحریک کننده

برخی عوامل می توانند سندرم را تحریک کنند که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• کمبود خواب
• مصرف الکل
• کم خونی ناشی از فقر آهن
• نارسایی کلیوی
• دیابت
• اختلال عصبی محیطی
• بیماری پارکینسون
• استفاده از برخی دارو ها مانند دارو های ضدافسردگی، دارو های ضد روان پریشی، دارو های ضد آلرژی و دارو های ضدالتهاب
• بارداری، به ویژه در سه ماه آخر بارداری

چگونه سندرم دست بی قرار را مدیریت کنیم؟

هدف درمان در موارد سندرم دست بی قرار و همچنین سندرم پای بی قرار، کاهش علائم از طریق کاهش تکرار و شدت آن است. اگر علائم کاهش یابند، فرد می تواند خواب بهتری داشته باشد. درمان به شرایط هر فرد وابسته است و با توجه به عوامل تحریک کننده می تواند متنوع باشد. از گزینه های درمانی احتمالی می توان به موارد زیر اشاره کرد:

مصرف دارو طبق تجویز پرشک

تجویز دارو هایی مانند عوامل دوپامینرژیک برای درمان این سندرم شایع است؛ زیرا آن ها سطوح دوپامین را کاهش می دهند و از این طریق کار می کنند. از دارو های دیگر که برای درمان تجویز می شوند، می توان به ضد تشنج ها و لوودوپا اشاره کرد.

مصرف مکمل های دارویی

مکمل هایی مانند مکمل های آهن، منیزیم و فولات می توانند شدت و سختی سندرم را کاهش دهند.

محدود کردن مصرف تنباکو و کافئین

بر آن چه مصرف می کنید باید نظارت داشته باشید و مصرف تنباکو، کافئین و الکل را محدود کنید. اگر از سندرم دست بی قرار رنج می برید، باید به خصوص پس از ساعت 6 بعدازظهر به طور کامل از مصرف این مواد پرهیز کنید.

الگوی خواب منظم

یک الگوی خواب منظم داشته باشید که علائم سندرم تا حد امکان کاهش یابند. در زمانی معین به تخت خواب بروید و در ساعتی معین از خواب بیدار شوید. کار خود را به تخت خواب نبرید یا با تلفن همراه خود کار نکنید. برای افزایش کیفیت خواب در اتاقی با دمای مناسب بخوابید. شما می توانید سابقه شرایط خواب خود را ثبت کنید تا ردیابی الگوی خواب تسهیل شود.

پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با دمنوش های خواب آور، 5 دمنوش برای داشتن خواب راحت را مطالعه کنید.

ماساژ دست ها

دست های خود را ماساژ دهید؛ زیرا ماساژ می تواند به کاهش علائم سندرم دست بی قرار کمک کند.

ورزش منظم

ورزش منظم و کشش عضلانی طی روز، می تواند به کنترل و پیشگیری از سندرم در طول شب کمک کند. شما می توانید حتی پیش از خواب نیز حرکات کششی را انجام دهید.

همچنین حمام یا دوش گرم یا سرد نیز می تواند برای برخی افراد مفید باشد.