محققان سلول های انسان را هک کردند!
به گزارش لیسو، دانشمندان با تغییر کاربرد سلول های بنیادی معده به بافت هایی که در واکنش به افزایش سطح قند خون، قابلیت فراوری انسولین دارند، به دستاورد مهمی رسیده اند که می تواند اولین گام در مسیر کنترل مؤثر یا حتی درمان دیابت باشد.
به گزارش دیجیاتو به نقل از ساینس الرت، پژوهشگران دانشکده پزشکی ویل کورنل در آمریکا دریافته اند که کاشت سلول های ترشح نماینده انسولین معده (GINS) در بدن موش ها می تواند دیابت را در آن ها معکوس کند. معمولاً سلول های بتای لوزالمعده مسئول فراوری انسولین هستند، اما این سلول ها در بدن افراد دیابتی آسیب می بینند یا از بین می روند.
سلول های GINS می توانند عملکرد سلول های بتا را شبیه سازی نمایند. از طرف دیگر، این سلول ها در مرحله رویانی شباهت زیادی به سلول های بتا دارند. محققان می گویند در این مطالعه سه پروتئین خاص را در سلول هایی که ابراز ژن ها کنترل می نمایند، فعال کردند. هدف آن ها به طور خاص تحریک سلول های بنیادی درون معدی برای تبدیل شدن به سلول های GINS بود.
این کار بسیار مؤثر ظاهر شد و زمانی که سلول ها در گروه های کوچکی موسوم به اندام واره رشد پیدا کردند، حساسیتشان به گلوکز بالا رفت. سپس معین شد که این سلول ها می توانند بر دیابت در موش ها اثر طولانی مدتی داشته باشند.
اثر این درمان تا ماه ها در بدن بیماران مبتلا به دیابت باقی می ماند
فراوری سلول های GINS از سلول های بنیادی معده موش ها کار چندان پیچیده ای نیست. این فرایند تنها چند روز زمان می برد و آزمایش ها نشان داده است که این اندام واره های نو می توانند تا ماه ها فعال باقی بمانند.
پژوهشگران می گویند: اندام واره های ترشح نماینده انسولین معده (GINS) 10 روز پس از کاشت در برابر گلوکز واکنش پذیر می شدند و تا زمانی که ما ردیابی شان کردیم (6 ماه)، انسولین انسانی فراوری می کردند و دیابت را در موش ها معکوس نمودند.
هنوز برای نتیجه گیری پیرامون این روش خیلی زود است، اما این سازوکار می تواند راه حل طبیعی تری برای کنترل سطح انسولین در بدن باشد. البته محققان می گویند تفاوت هایی میان بافت بدن انسان و موش وجود دارد و باید در آینده مطالعات بیشتری دراین باره انجام داد.
بااین حال، یافته های اولیه امیدوارنماینده اند و می توانند درمانی براساس سلول های بدن خود بیمار را برای بیماری های دیابت نوع 1 و نوع 2 حاد ارائه نمایند. نتایج این تحقیق در مجله Nature Cell Biology منتشر شده است.
منبع: فرارو