کرم خاکی بی آزار و گاو مظلوم! - لیسو

گروه دانشگاه خبرنگاران-زینت الشریعه فروزان؛ راستش دقیق نمی دانم اولین انتخابات در کجای دنیا و کی و چگونه برگزار گردید، اما از زمانی که در کتاب های تاریخ مدرسه سرگذشت تلخ و شیرین و پر فراز و نشیب مشروطه خواستار را خواندم، مسئله حق انتخاب داشتن برایم جذاب بوده است.

پشت این ترکیب حق انتخاب آگاهی، ارزشمندی، نشاط و سرسبزی، به مهر دست در دست هم نهادن برای آبادانی میهن، فردا های روشن و دغدغه مندی نهفته است.

می دانم، واقعیت تلخ ماجرا این است که چه آن مجلس ناکام محکوم به ویرانی با توپ آن روزها، چه این مجلس شرم آور این روزها، به رسالت خود عمل ننموده اند، اما بقول گزارشگر های ورزشی، این باخت ها چیزی از ارزش های ما کم نمی کند. خنده دار است، اما خیلی از آن روز ها که علی حضرت همایونی پا روی پا می انداخت و می گفت: رعیت زاده را چه به دخالت در قانون گذاری نگذشته است و ما به تمام کسانی که بنای این خانه را نهادند مدیونیم. پس در مرحله اول پدیده حق مسلم انتخاب داشتن جذاب و ارزشمند است.

حالا بریم سراغ سوال دوم؛ الان حتما با خود می گویید از انتخاب های قبلی خود خیری ندیده ایم. امام خمینی زمانی جمله گهرباری فرمودند: مجلس عصاره فضائل ملت است. شاید خودمانی ترش بشود، خواهر من، برادر من تعارف ها را که کنار بگذاریم، مال بد بیخ ریش صاحبش است.

بیایید بپذیریم که نماینده مجلس از کره مریخ نیامده است. من و تو و ما پای صندلی اش را امضا زده ایم و بعد هم که رفته و به آن صندلی بزرگان به گزاف تکیه زده است، عطایش را به لقایش بخشیده ایم و فقط هر از گاهی که پای بیکاری فلان جوان خانواده در میان آمده است به پدر یاری نموده ایم نامه ای پر آب و تاب برای جناب وکیل بنویسد باشد لطفی نموده و شغلی آبرومند برایش دست و پا کند تا عمری دست بوسش باشیم.

یادمان رفته است که مجلس، مجمع نوکران ملت است. یادمان رفت و آقای وکیل را دعوت کردیم، کفش هایش را جفت کردیم و سفره هفت رنگ برایش انداختیم، به امید گوشه چشمی.

یادمان رفت یقه اش را بگیریم که آقای نوکر ملت، برای رفع کدام خلا قانونی خواب را بر خود حرام کردی و کفش آهنی به پا کمر همت بستی تا آن را رفع کنی. خلاصه که آقا من معتقدم از ماست که برماست. ما افرادی را به وکالت خود برگزیده ایم که از قانون و قانونگذاری تصویب 20 دقیقه ای برجامش را بلدند، چهار سال در خانه ملت، دوره فشرده لابی گری می بینند و اگر سهم ما را از لابی هایشان را بدهند هیچگاه سد راهشان نخواهیم شد. بله، مسئله مسئله سهم است که به اینجا رسیده ایم.

بله، من رای می دهم، چون مجلس در راس امور است و این حق من است که در راس امور نماینده ای لایق داشته باشم، اما پناه می برم به خدا از انتخابی که در آن سهم خواهی و منفعت طلبی و خود خواهی را به برگزیدن فرد شایسته و آبادانی دیارمان و تعالی قانون کشورمان ترجیح دهیم.

چه خوش گفت نادر جان ابراهیمی که ما آمده ایم که با حضورمان، دنیا را دگرگون کنیم، نیامده ایم تا پس از مرگمان بگویند از کرم خاکی هم بی آزارتر بود و از گاو مظلومتر. ما باید وجودمان و نفس کشیدنمان و راه رفتنمان و نگاه کردنمان و لبخند زدنمان هم مانند تیغ به چشم و گلوی بدکاران و ستمگران برود... ما نیامده ایم فقط به خاطر آنکه همچون گوسفندی زندگی نموده باشیم که پس از مرگمان، گرگ و چوپان و سگ گله، هر سه ستایشمان نمایند. حال اگر حضورمان، باعث دگرگونی دنیا نشده است باید بنگریم ببینیم کجا دور از جان شما، چون کرم خاکی بی آزار یا چون گاو مظلوم بوده است.

*زینت الشریعه فروزان-عضو شورای مرکزی انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز

انتشار یادداشت های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط خبرنگاران نیست و صرفاً منعکس نماینده نظرات گروه ها و فعالین دانشجویی است.