روایت برادر قهرمان پیشین کشتی آسیا از اهدای ساعت 50 هزار دلاری بنا و کمک های سوریان - لیسو

مرتضی قاسمی در گفت و گو با خبرنگار ورزشی خبرنگاران در مورد شرایط برادرش بعد از انتقال به بیمارستان دولتی گفت: به لطف خدا کمی بهتر است. در بیمارستان لاله رسیدگی به محسن عالی بود، اما هزینه هایش برای مان کمرشکن بود و حدود 400 میلیون تومان هزینه کردیم.

وی ادامه داد: محسن که کار نداشت و خانواده حمایتش می کرد. با وجودی که او کشتی گیر بسیار خوب و قهرمان ملی بود، بیمه ورزشی نداشت. هیچ کمک و حمایتی هم از سوی وزارت ورزش، کمیته ملی المپیک و صندوق حمایت از قهرمانان دریافت نکردیم. البته قول هایی داده شد و صبر کردیم، اما دیدیم خبری نشد و ما هم دیگر نمی توانیم هزینه های بیمارستان خصوصی را تامین کنیم محسن را با همکاری و حمایت حمید سوریان به بیمارستان طالقانی منتقل کردیم.

قاسمی عنوان کرد: محسن تنفس مصنوعی دارد، از کمای عمیق خارج شده و در کمای نیمه عمیق به سر می برد، هوشکمک زیادی ندارد اما حرف ها را تقریبا متوجه می شود و گاهی اوقات می بیند. روز شنبه سوریان باز هم به بیمارستان آمد، محسن به حضور حمید واکنش نشان داد. آنها 12 سال با هم دوست و هم اتاقی بودند.

برادر قهرمان سابق کشتی فرنگی آسیا ضمن اشاره به حمایت های حمید سوریان از محسن قاسمی، گفت: سوریان برای بار سوم بود که به ملاقات محسن می آمد. همراه با چند نفر دیگر آمده بود و خیلی هم پیگیر کارهای درمانی محسن است. یکسری تجهیزات نداشتیم و کمبودهایی بود که سوریان پیگیری کرد و خیلی سریع هم در اختیار محسن قرار گرفت. او دوست ندارد کارهایش رسانه ای شود، اما پیگیر است. این بار که حمید سوریان آمد، محسن بغض کرده بود و حالش بد شد. دکتر می گفت چیزهایی را به خاطر آورده که چون نمی تواند حرف بزند، بغض می کند. به هرحال آنها 12 سال در اردوی تیم ملی با هم زندگی کرده بودند.

وی تاکید کرد: محسن خیلی کشتی گیر خوبی بود، محمد بنا هم خیلی دوستش داشت. بنا علاوه بر اینکه مربی بود، برای محسن پدری می کرد. او با وجودی که پرافتخارترین مربی کشتی فرنگی دنیا بود، کمترین دستمزد را در بین مربیان دنیا داشت، اما ساعت 50 هزار دلاری اش را به محسن داد. محسن از ساعت او خوشش می آمد و به او گفته بود ساعتش زیباست. در فینال قهرمانی آسیا، بنا از کنار تشک داد زد که اگر حریفت را ببری، ساعت را به تو می دهم. محسن هم برد و محمد بنا روی سکو ساعت را به دست برادرم می بندد. محسن این ساعت را خیلی دوست داشت. او خیلی انسان بزرگی است، مثل حمید سوریان.

قاسمی افزود: محسن بچه فوق العاده باهوش و در همه چیز اعجوبه بود. نقاشی و قلمزنی اش حرف نداشت. تمام کارهایش را به بهترین شکل ممکن انجام می داد. امیدوارم حالش خوب شود و آن روزهای تلخ و سخت را فراموش کند و به زندگی عادی برشود.

برادر قهرمان سابق کشتی فرنگی آسیا در پاسخ به این سوال که اگر محسن قاسمی از کما خارج شود، آیا تمام توانایی های سابقش را خواهد داشت؟ گفت: واقعا معلوم نیست و این موضوع دست خداست. هیچ پزشکی در این خصوص نمی تواند به صراحت صحبت کند، باید از کما خارج شود و دید واکنش مغزی اش چطور است. متاسفانه بعد از اتفاق تلخی که رخ داد دو روز به محسن غذا نداده و بعد هم دست و پایش را بسته و به شدت کتکش زده بودند و زمانی که به بیمارستان رسید جنازه بود. محسنِ 80 کیلویی، حالا 30 کیلو هم نیست. مادرم در این سه ماه یک ساعت هم از کنارش نرفته و دائم پیشش بوده، خوشبختانه حالا محسن واکنش دارد. اگر به مادرم و بعضی از دوستانش مثل حمید سوریان، واکنش نداشت که مرگ مغزی شده بود. امید داریم که از این شرایط خارج شود.

به گزارش خبرنگاران طبق گفته خانواده قاسمی او 10 بهمن ماه سال 98 به کمپ ترک اعتیاد رفته آنجا به دلایل نامعلوم مورد ضرب و شتم قرار گرفته و به کما می رود. او ابتدا در بیمارستان بروجرو بستری بود و سپس به بیمارستان لاله منتقل شد. قاسمی اکنون در بیمارستان طالقانی بستری است و از کمای عمیق خارج شده است.