هیچ کشوری توسعه پیدا نکرده است مگر با جذب سرمایه گذاری خارجی - لیسو

مسعود خوانساری، نایب رئیس اتاق ایران در صفحه شخصی خود در اینستاگرام با اشاره به لزوم جذب سرمایه گذار خارجی برای توسعه اقتصادی کشور نوشت:هیچ کشوری توسعه پیدا نکرده است مگر با جذب سرمایه گذاری خارجی؛ یعنی اگر چین امروز چین شده قطعاً در شروع حرکتش به سوی توسعه، جذب سرمایه گذاری خارجی نقش مهم و اساسی داشته است (بیشترین سرمایه گذاری در چین توسط آمریکا؛ یعنی کشوری انجام شد که چینی ها آنها را دشمن شماره یک خودشان می دانند) این موضوع برای کره، چین، مالزی، اندونزی و شاید بتوانم بگویم تمامی کشورهایی که توسعه پیدا کردند صدق می کند و همگی در شروع با جذب سرمایه گذاری خارجی و ورود تکنولوژی های روز به سوی توسعه حرکت کرده اند.

او ادامه داد: ما هم اگر قرار است توسعه پیدا کنیم، نیازمند جذب سرمایه گذار خارجی هستیم. طبق گزارش های مرکز آمار، روزبه روز شاهد گسترش فقر در کشور هستیم و شاید 5 یا 6 دهک جامعه زیرخط فقر هستند و در چنین شرایطی قطعاً نیاز به سرمایه گذاری خارجی داریم و باید استقبال کنیم. تعداد زیادی معدن داریم که نیازمند سرمایه گذاری خارجی است. در صنعت نفت، گاز، فولاد و... هم شرایط به همین شکل است و امکان جذب سرمایه گذاری خارجی وجود دارد. در صنعت جهانگردی بیش از 30 هزار جاذبه جهانگردی داریم اما تعداد بسیار اندکی جهانگرد را در سال پذیرا هستیم. درحال حاضر هم یکی از معدود کشورهایی در جهان که سرمایه گذاری های کلان انجام می دهد، چین است. به طور خاص در میان کشورهای محدود سرمایه گذار هم تنها چین حاضر به همکاری با ایران است.

او با اشاره به ویژگی های فعلی اقتصاد چین، تشریح کرد: چین دومین اقتصاد بزرگ جهان است و خیز بلندی برای تصاحب جایگاه اول برداشته است. از سوی دیگر ما در انزوای ناشی از تحریم ها قرار داریم و هیچ کشوری مایل به سرمایه گذاری در ایران نیست. در مورد رابطه با چین باید در نظر داشت هر کشوری به دنبال منافع خودش است و چین هم از این امر مستثنی نیست؛ بنابراین در هنگام عقد قراردادها باید از تمام ظرفیت کارشناسی و حقوقی استفاده شود که خسارتی به ما تحمیل نشود. آنچه تاسف انگیز است اینکه بسیاری متن تفاهم نامه را نخوانده اند و بیشتر تحت تاثیر فضاسازی ها هستند و هیجانی اظهارنظر می کنند.

خوانساری گفت: این مسئله را هم مانند رابطه با غرب و آمریکا نکنیم که بعد از گذشت 40 سال به یک موضوع لاینحل تبدیل شده و میلیارد ها دلار خسارت برای کشور به همراه آورده است. پیش از این در مورد قرارداد کرسنت هم همین میزان هیاهو در کشور راه افتاد و در نهایت آن قرارداد بهم خورد و مشخص شد که اصلا موضوع چنین نبوده که در سطح افکار عمومی مطرح شده بود.